Jeździectwo jest ulubionym sportem wielu ludzi, a koń ich przyjacielem i partnerem. Sport, który kiedyś był dostępny tylko osobom bardzo zamożnym, powoli staje się rozrywką dostępną dla coraz szerszego grona. Koń nie tylko podbił wszystkie kraje świata, ale także (przede wszystkim) serca ludzi na wszystkich kontynentach.

Należy wiedzieć, że przodkami dzisiejszych koni gorącokrwistych były konie stepowe o smukłej budowie, zamieszkujące pierwotne tereny między północno-zachodnią Afryką a Turkmenistanem. Pojęcie „koń gorącokrwisty” zostało upowszechnione przez hodowcę Hermanna von Nathusiusa (żyjącego w latach 1809-1879) dopiero w drugiej połowie XIX wieku i oznacza wszechstronne konie wierzchowe, które powstały w efekcie krzyżowania ras rodzinnych ze szlachetnymi.

W hodowli nowoczesnych koni gorącokrwistych największe osiągnięcia mieli i mają nadal Niemcy. Właśnie w Niemczech po pierwszej wojnie światowej zaczęły się rozpowszechniać lokalne zawody jeździeckie w dzisiejszym znaczeniu tego terminu. Prawie sześćdziesiąt lat wcześniej, w 1864 roku, odbyły się całkiem gdzie indziej, a mianowicie w Irlandii, pierwsze zawody w skokach. Irlandzkie Royal Dublin Society zorganizowało je w Dublinie, w ramach pierwszej wystawy koni. Z Irlandii przez Anglię zamiłowanie do skoków, jako dyscypliny sportowej, szybko dotarło na kontynent europejski. W 1912 roku w Sztokholmie po raz pierwszy jeździectwo uznano za dyscyplinę olimpijską.

Jako konkurencje olimpijskie pojawiły się wtedy skoki, ujeżdżenie oraz militari, czyli konkursy wojskowe, które dały początek dzisiejszemu WKKW. Ale początki sztuki jeździeckiej sięgają znacznie dawniejszych czasów. Dwa i pół tysiąca la temu grecki historyk Ksenofont napisał traktat o sztuce jeździeckiej. Jego dzieło na temat koni jest pod pewnymi względami aktualne do dziś.